یه دنیا یه یسنا

یسنای من آرزو میکنم که تو زندگی که در پیش داری بتونی دوستای خوبی پیدا کنی. دوستایی که کنارشون از زندگی لذت ببری.درست مثل دوستای من و بابایی که کنارشون زمان و مکان رو از یاد میبری. چند روز تعطیلی عید فطر رو رفتیم شمال با دوستای بابامحمد که از دوران دانشگاه تا الان مثل برادر کنار هم بودن و هوای هم رو دارن. با اینکه میدونستیم که هوا خیلی گرمه و نمیشه خیلی از آب و هوا لذت برد ولی به عشق بودن کنار همین دوستان رفتیم. دلم میخواد تمام اون صمیمیت رو بتونم تو کلمات جا بدم ولی من ناتوانم تو نوشتن... این سفر بودن شما بچه ها شیرین ترش هم کرده بود. اینکه بزرگتر از پارمیس و فرهاد هستی بهت حس برتری میداد. هوای پارمیس کوچولو رو داشتی و اجازه نمیدادی...

مامان یه دوست مهربونی داره از دوران دانشگاه، که بافق زندگی میکنه.وقتی درس و دانشگاهمون تموم شد سوار قطار شد و رفت دیار خودشون و دیگه ما همدیگر رو ندیدیم فقط تلفنی با هم در ارتباط بودیم تا فروردین 85 و جشن عروسی ما،با شوهرش منت گذاشتن و اومدن اصفهان و تو جشن ما شرکت کردن.اون دیدار خیلی کوتاه بود و اصلا نتونستیم که با هم صحبت کنیم.خلاصه اینکه میتونم بگم که تو این 9 سال تمام ارتباط ما معطوف شده به تلفن هامون. تو این مدت هردو ازدواج کردیم به فاصله 5 ماه از هم هر دو بچه دار شدیم با اختلاف 5 ماه از هم.و هردو دختر داریم. تواین چند سال هربار که تصمیم میگرفتیم که بریم بافق و همدیگه رو ببینیم یه اتفاقی می افتادو مانع میشد. امسال کمر همت رو بستم و ...

این هفته ای که گذشت رفتیم مشهد.خانم کوچولو! حسابی بهت خوش گذشت .برای اولین بار بود که شما رو پابوس امام رضا میبردیم.همه چیز واست جذابیت داشت صحن و رواقهای آیینه کاری شده.صحن طلا و گنبد طلا خیلی سر ذوقت میاورد.از همه مهمتر اون همه مهر و کتابی که اونجا دیدی. هر مهری که روی زمین بود رو برمیداشتی و میگفتی جاش! یعنی بذاریم سرجاش.تمام مهرهایی که بقیه روی زمین جا گذاسته بودن رو جمع میکردی و سر جاش میذاشتی عزیزکم.این سفر رو با قطار رفتیم که خیلی خوب بود و واسه شما راحت بود و هر آتیشی بود سوزوندی. منم گذاستم هرکاری دلت میخواد بکنی که بهت سخت نگذره آخه از اصفهان تا مشهد ١٨ ساعت بود. یسنا در حال خلق آثار هنری در راهروی قطار   روز عرفه و ی...